VERSTILD
Is het nu een eer
om op een expositie met verstilde kunst
een beetje geluid te mogen maken?
Of is het meer
een oneerbaar verzoek, een poging
om het ademloos publiek te vermaken?
Mijmeren, is wat ik wil
de vervreemding voelend, zacht ademend
van stilte, stil
In de blauwe mist
doemen vreemde vormen op; mens, dier
of heb ik me toch vergist?
Een dromerig gezicht
blokken in bleek water, weerspiegeld
tijdloos, als in een Vasalis gedicht
Zo ben je dan ineens ongemerkt
op een kruispunt ingesponnen, betoverd,
door koel metaal bewerkt
Een beeld, vertekend
wachtend op de plons van de vis
de stilte doorbrekend
Gedicht door Louise van Alenburg, voorgedragen tijdens Verstild op 19 Juni 2015, een expositie van Lisbeth J. Veillat en Anita van Diemen
Creation
When I finally paint
pictures like words, write
poetry with colours. Mixed
emotions inside collide
hues merge into new
insight... I heal
Moments in time
Moments
in time
some sad
some fine
outrageous
serene
some kind
some mean
Moments
in time
I''m glad
they're mine
Cut Off
As I count the branches
of this pine
I realise I also needed to grow
in new directions
all the time
Resilience
As the fragile
short lived
tiny flower
breaks through
the old bark
And the black
sky above
my head
lits up by
clouds in pink
I finally understand
the power
of resilience
in the dark
… I think
(For those who don't read Japanese: for the background I used newspaper articles of the one year commemoration of the March 11 2:46 pm earthquake and tsunami that hit Japan and also caused a nuclear disaster. It tells about loss, fear, plea for safe energy alternatives, hope and recovery and above all: resilience. The sakura flower is a symbol for this particular character of the Japanese people)
Frost Flowers
Fragile,
cold at first sight
But they melt easily
at the right touch.
The frozen sea
Clear, crisp and cold
Unfolds the day
Above the frozen sea
where ice sculptures lay
Crushed, broken, split
power pushed up high
Aquamarine, Viridian, Titanium
towards the dark blue sky
Crystals glitter, sparkling
in magnificent sunny light
Crevices deep in violet
rimmed by cobalt bright
Curious, bewitched, in awe
i slowly walk the sea
As in an emerald dream
can’t believe it’s happening to me.
De bevroren zee
Als helder en koud
boven de bevroren zee
de dag zich ontvouwt,
sculpturen in nieuw licht
wanneer de zon
haar eerste stralen richt,
violet en cobalt blauw
gebroken en gespleten
in de ijzig witte kou,
dan loop ik zacht
verwonderd en behekst
over de bevroren pracht.
A journey
It’s my eyes
That see your land
My vision is as coloured
As the brush in my hand
At the market
And on the streets
Full with beautiful people
That one meets
Not always glamour
Glitter and shine
Babushkas, beggars
To me they’re all fine
So I paint
Just what I see
It’s a journey
Please come with me
Banya
In drupjes valt
het hete zweet
Gelach vult de ruimte.
Terwijl de takkenbos zwiept
en de honing smelt,
op de blote lijven.
Banya
Hot sweat dripping
Loud voices laughing
Water splashing
Venik slashing
Honey melting
Rejuvenating !
Reis door de tijd
IJskristallen op het raam
op de vleugel danst de zon
en schrijft haar naam
verblindend
Hoog boven het langgerekte land
lucht en aarde versmelten
een dun wit lijntje als verband
eindeloos
Wollig en zacht
is het land toegedekt
tegen de koude nacht
hartverwarmend
Tao I
Onbekend maar onbezorgd
fris spattend, dansend
springerig en wild
zo jong en onbezonnen.
Van hoogste berg tot laagste dal
van links naar rechts
wijd, diep en rustig
oud en wijs geworden.
Tao II
Een beekje, met dalen niet bekend
spattend, dansend, ongetemd
vaag doel, maar nog geen idee
van de weg en van de zee.
Als rivier, van links en rechts gevoed
met mild en rustig blij gemoed
weet nu waarheen hij gaat
bereikt het, vroeg of laat.
Nature takes over
Left alone in the woods
Rusting away
Stripped of all the goods
Ready for decay
Set on deliberate fire
Party in the night
No connected wire
This seems not right
But nature takes its chance
When snow has gone
Weeds and flowers dance
A beautiful job done
Crystal Genius
VERSTILD
Is het nu een eer
om op een expositie met verstilde kunst
een beetje geluid te mogen maken?
Of is het meer
een oneerbaar verzoek, een poging
om het ademloos publiek te vermaken?
Mijmeren, is wat ik wil
de vervreemding voelend, zacht ademend
van stilte, stil
In de blauwe mist
doemen vreemde vormen op; mens, dier
of heb ik me toch vergist?
Een dromerig gezicht
blokken in bleek water, weerspiegeld
tijdloos, als in een Vasalis gedicht
Zo ben je dan ineens ongemerkt
op een kruispunt ingesponnen, betoverd,
door koel metaal bewerkt
Een beeld, vertekend
wachtend op de plons van de vis
de stilte doorbrekend
Gedicht door Louise van Alenburg, voorgedragen tijdens Verstild op 19 Juni 2015, een expositie van Lisbeth J. Veillat en Anita van Diemen
Creation
When I finally paint
pictures like words, write
poetry with colours. Mixed
emotions inside collide
hues merge into new
insight... I heal
Moments in time
Moments
in time
some sad
some fine
outrageous
serene
some kind
some mean
Moments
in time
I''m glad
they're mine
Cut Off
As I count the branches
of this pine
I realise I also needed to grow
in new directions
all the time
Resilience
As the fragile
short lived
tiny flower
breaks through
the old bark
And the black
sky above
my head
lits up by
clouds in pink
I finally understand
the power
of resilience
in the dark
… I think
(For those who don't read Japanese: for the background I used newspaper articles of the one year commemoration of the March 11 2:46 pm earthquake and tsunami that hit Japan and also caused a nuclear disaster. It tells about loss, fear, plea for safe energy alternatives, hope and recovery and above all: resilience. The sakura flower is a symbol for this particular character of the Japanese people)
Fragile,
cold at first sight
But they melt easily
at the right touch.
The frozen sea
Clear, crisp and cold
Unfolds the day
Above the frozen sea
where ice sculptures lay
Crushed, broken, split
power pushed up high
Aquamarine, Viridian, Titanium
towards the dark blue sky
Crystals glitter, sparkling
in magnificent sunny light
Crevices deep in violet
rimmed by cobalt bright
Curious, bewitched, in awe
i slowly walk the sea
As in an emerald dream
can’t believe it’s happening to me.
De bevroren zee
Als helder en koud
boven de bevroren zee
de dag zich ontvouwt,
sculpturen in nieuw licht
wanneer de zon
haar eerste stralen richt,
violet en cobalt blauw
gebroken en gespleten
in de ijzig witte kou,
dan loop ik zacht
verwonderd en behekst
over de bevroren pracht.
A journey
It’s my eyes
That see your land
My vision is as coloured
As the brush in my hand
At the market
And on the streets
Full with beautiful people
That one meets
Not always glamour
Glitter and shine
Babushkas, beggars
To me they’re all fine
So I paint
Just what I see
It’s a journey
Please come with me
Banya
In drupjes valt
het hete zweet
Gelach vult de ruimte.
Terwijl de takkenbos zwiept
en de honing smelt,
op de blote lijven.
Banya
Hot sweat dripping
Loud voices laughing
Water splashing
Venik slashing
Honey melting
Rejuvenating !
Reis door de tijd
IJskristallen op het raam
op de vleugel danst de zon
en schrijft haar naam
verblindend
Hoog boven het langgerekte land
lucht en aarde versmelten
een dun wit lijntje als verband
eindeloos
Wollig en zacht
is het land toegedekt
tegen de koude nacht
hartverwarmend
Tao I
Onbekend maar onbezorgd
fris spattend, dansend
springerig en wild
zo jong en onbezonnen.
Van hoogste berg tot laagste dal
van links naar rechts
wijd, diep en rustig
oud en wijs geworden.
Tao II
Een beekje, met dalen niet bekend
spattend, dansend, ongetemd
vaag doel, maar nog geen idee
van de weg en van de zee.
Als rivier, van links en rechts gevoed
met mild en rustig blij gemoed
weet nu waarheen hij gaat
bereikt het, vroeg of laat.
Nature takes over
Left alone in the woods
Rusting away
Stripped of all the goods
Ready for decay
Set on deliberate fire
Party in the night
No connected wire
This seems not right
But nature takes its chance
When snow has gone
Weeds and flowers dance
A beautiful job done